Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non igitur bene. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Duo Reges: constructio interrete. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; At, si voluptas esset bonum, desideraret. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.
Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur.
Quid, de quo nulla dissensio est?

Hanc initio institutionem confusam habet et incertam, ut
tantum modo se tueatur, qualecumque sit, sed nec quid sit
nec quid possit nec quid ipsius natura sit intellegit.

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Sed quot homines, tot sententiae; Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?

Prodest, inquit, mihi eo esse animo.
Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.
Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
Ad eos igitur converte te, quaeso.

Bork: Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Bork: Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
Nulla erit controversia.: Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Bork: Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Etiam beatissimum?

Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Stoicos roga. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Qui est in parvis malis. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia non dabit, quippe qui valitudinem, vires, divitias, gloriam, multa alia bona esse dicant, laudabilia non dicant.