De vacuitate doloris eadem sententia erit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Quid de Pythagora? Duo Reges: constructio interrete.

Et tamen vide, ne, si ego non intellegam quid Epicurus loquatur, cum Graece, ut videor, luculenter sciam, sit aliqua culpa eius, qui ita loquatur, ut non intellegatur.

Non metuet autem, sive celare poterit, sive opibus magnis
quicquid fecerit optinere, certeque malet existimari bonus
vir, ut non sit, quam esse, ut non putetur.

Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus,
qui ab eo nos abducat?

1. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
2. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Primum divisit ineleganter;

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Bork

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Quo modo?

Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

Reguli reiciendam;

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

• Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.
• Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere?
• Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
• Quid iudicant sensus?

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Scisse enim te quis coarguere possit? An haec ab eo non dicuntur? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Idemne, quod iucunde? Restatis igitur vos; Quae cum essent dicta, discessimus. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.